Blues Lee |
club: Havana Café artist: Blues Lee |
© Rootsville 2017 |
review & photo: Freddie |
|
Donderdag 16 februari was er de affiche van het 'Havana Café' met Blues Lee er op. We moeten eerlijk zijn, de 'blues van 'Blues Lee' heeft ons altijd wel net dat tikkeltje extra gegeven, de surplus die onze favoriete muziek integrerend weet te maken en net daardoor is het onmogelijk om weg te blijven van hun concerten. Het 'Havana Café' dat sinds zijn heropstart in een meer dan positieve flow zit is daardoor ook begonnen met 'live' concerten allerlei te organiseren. Uiteraard pikken wij diegene er uit die in ons kraam weten te passen en dit is nu 'Blues Lee'. Deze formatie bestaat naast Karel Phlix en JB 'Bies' Biesmans ook nog uit Jan Corthouts, Yves Bosmans en Steph Collart. Doorheen de jaren van hun bestaan reisden ze zowat de ganse wereld af en waren zelfs te zien tot in Zuid-Afrika. Ze brengen een mix van swing, jump en R&B en weten dit over te brengen door veelal eigen originals. Uiteraard hebben ook zij enkele voorbeelden en eentje daarvan is zonder meer onze aller geliefde T-Bone Walker. Hier in 'Café Havana' te Heusden-Zolder mogen we stellen dat het zo een beetje een thuismatch is voor 'Blues Lee', tenslotte zijn we allemaal zo een beetje wereldburgers. Ons opmaken voor dit concert doen we zo dadelijk eerst nog een beetje 'socializing' met de mensen van 'BE-Mine Blues' en andere limburgers ;-). De klok wijst toch al richting 09.30PM aan en voor een doordeweekse donderdagavond is dit natuurlijk nog 'just in time' wanneer deze 'Love Engineers' aanzetten. We voelen het in onze kleine teen, dit zou weleens een Blues Lee kunnen worden als van weleer en dat denkt het ondertussen volgelopen 'Café Havana' er ook van. Van meet af aan geven ze er hier een 'lap' op met bekende oudjes als 'Honey Please Don't' en 'Full Time Lover'. Blues met dat tikkeltje extra zoals we het graag hebben met conversaties tussen een 'Guttlin' en een 'Strat', dit allemaal opgehitst door een uitstekende en er zin in hebbende ritme sectie aangevoerd door honkende grooves uit die sexy saxofoon en allemaal overgoten met een funky sausje. Nog meer animo brengen ze met het opzwepende en aanstekelijke 'Rosalee' waarna den 'Djang' verantwoordelijk is voor enkele vettige gitaarlicks op 'Ooh Baby' en wat vliegt de tijd want zo zit dit deel '1' er al op. De pauze weet een beetje uit te lopen en het lijkt wel of we dit nodig hebben na deze zinderende start van Karel, JB, Jan, Yves en Steph. Na een tijdje begint het zeker al bij Mr. Helix te kriebelen want als eerste komt hij toch al zijn uitstekend klinkende Guttlin 'Emerald Bling King' even aaien. Bij het horen van de voortbrengende klanken van dit meesterstukje is het dan ook niet verwonderlijk dat ook een Duke Robillard zijn oog liet vallen op zo een 'handcrafted original'. We hadden links en rechts al enige geruchten kunnen opvangen, deel 2 van dit toch al uitzonderlijke concert zou enkele verrassingen in petto hebben maar eerst laten we ons terug op temperatuur brengen door de 'Halibut Hop'. Blues Lee ontstond in 1995 en mee aan de doopvont stonden toen Yves, Jan en...Ben Lambrechts. Laat deze wervelende harper nu juist in dit café zijn en er moet zelfs niet eens gepusht worden om hem eentje mee te laten blazen en of hij het nog kan! Opmerkelijk met welk een gemak hij hier zijn 'bluesharpje' weet te hanteren waardoor we rimpels op ieders voorhoofd zien verschijnen van...hoe speelt die niet meer? Jump blues on his best. De organisatie van BE-Mine blues staan de mensen van het 'Havana Café' met raad en daad bij wanneer het 'Blues' betreft en laat in de raad van bestuur van deze prille blues-organisatie nu ook een smoelschuiver zitten. Jan Dalemans wordt verzocht om er ook eentje mee te spelen en zodoende wordt het hier samen met JB vanavond een 'gathering of the harpers'. Tijd voor de 'fun' te laten primeren met het uit de oude doos afstammende country'ke 'Hillbilly Joe' en dan gaat het enkel nog maar crescendo met rock 'n roll in 'Earline'. Mr. Helix en Mr. JB stuwen dan de muzikale kwaliteit met de andere Blues Lee'kes nog enkel de hoogte in met 'Caribbean Duck', en wanneer de Bies zijn Tenor- voor een Soprano sax inruilt weten de kenners dat het magistraal mooie 'Seven Days' er zit aan te komen uit het al even sublieme album 'Home'. Samen met de dan vol twang zittende 'Guttlin' and a little drummer boy weet JB uit zijn instrument een beetje de tonen te halen van een Mariachi trompet alsof Mexico meets the Caraïben. 'Cross That Line' hoeft niet meteen te betekenen dat ze over de schreef zijn gegaan want de tot dan dansende aanwezigen krijgen er maar niet genoeg van en met de outswingin' funkiest soul jazz ever raak ik zelfs in een tranche... 'Blues Lee' you stole our hearts tonight...once more! en laat het volgende concert nu verdomd niet zo lang meer duren want dit missen we en als dit 'jammen' is dan moet dit maar eens 'de' standaard gaan worden. We had a ball tonight. the clash of the harpers... Met dank aan Liesbeth en Katrien van het 'Havana Café'. Toch reeds noteren, 'BE-Mine Blues' is aan zijn 2de editie toe en wordt gehouden op zondag 11 juni 2017 op de terreinen van Beringen Mijn.
|